Swanwing zat rustig in haar Elder hole. Rustig likte ze haar witte vacht. Moeizaam keek ze naar de zon, brandend op haar toppunt in de hemel. De Starclan mocht weten waar haar prooi bleef, dacht Swanwing humeurig. Als een kit haar wat prooi zou brengen, zou wat gezelschap haar opfleuren. Swanwing hoorde, uiten het Elder hole enkele takjes knappen. De vacht van de witte poes, dof van ouderdom, rees overeind maar ging liggen toen ze kit-geur en konijnaroma opmerkte. Een kit bracht haar eten? Swanwing gromde vriendlijk naar de kit die binnenkwam.

'Hallo! Ik heb prooi!' gilde het rossige poesje dat binnenkwam. Een vol konijn hing in haar bek. Swanwing gromde vriendelijk en goedkeurend toen de kit naar voren kwam en haar prooi voor haar poten legde. Haar lippen aflikkend scheurde de witte, slanke poes een paar mondvollen af. Af en toe hield ze de kit in de gaten, maar ze merkte op dat die bleef staan. Swanwing veegde met een lik van haar tong het bloed van haar snorharen en snorde geamuseerd, denkend aan de tijd dat zij hier ook ooit had gestaan, om te horen van de oudsten wat hun verhalen waren.
'Jij wilt hier iets voor in de plaats, niet?' grinnikte ze vriendelijk. 'Een verhaaltje, niet? Goed. Wat is je naam? Kom maar hier zitten, eet gerust.'

'Graag!' miauwde het poesje enthousiast, haar gouden oogjes twinkelden. 'Mijn naam is Stalkkit, bedankt voor uw voorstel,...eh...' Swanwing snorde geamuseerd toen Stalkkit bloosde en dat duidde aan dat ze de naam van de witte poes niet kende. 'Swanwing,' miauwde de spierwitte poes vriendelijk. 'Swanwing is de naam.'  Stalkkit kwam dichterbij en nam een heel klein hapje uit het vette konijn. Swanwing glimlachte liefdevol toen ze zag dat het kleintje een eindje verderop rolde. Ze liet een vriendelijke brom horen, ten teken dat het goed was dat ze dichtbij kwam.
'Zo-zo.' De witte elder keek de kit zacht aan. Ze wist dat ze het kleintje nog iets verschuldigd was... Zoals een verhaaltje. De twinkeling in haar oogjes verraadden dat.
'Kleine kitten, heb jij ooit al eens van de Lionclan, Tigerclan en Leopardclan gehoord?' vroeg ze toen snorrend en rolde haar staart uit tot die het puntje van Stalkkit's neus raakte, heel zacht.

'Nee-neen!' lachte Swanwing op Stalkkit's vraag. 'Dat waren de Clans van vroeger. Zij hadden toen nog geen namen zoals Thunderclan of Windclan.' De slanke, witte poes liet een verrukt gesnor horen.  
'De LionClankatten waren enorm groot en hadden lange nekharen, soms zo lang dat ze over de grond sleepten. In de TigerClan trof je gestreepte katten aan van dezelfde grote. De LeopardClankatten waren iets kleiner, maar hazensnel en ze zwommen als otters.' Even staarde Swanwing naar de ingang van het Elderhole, en mijmerde weg. Een tel was het stil, maar toen draaide de poes haar kop weer tot Stalkkit. Ze zuchtte diep voordat ze verder ging en begon aan haar vehaal.
'Die Clans zijn nu uitgestorven, maar goed. Eén van hun wonderlijke verhalen begint met een Tigerclandeputy. Hij heette Bloodyfur. Deze kat leefde in een vredig tijdperk, maar rampspoed kwam hem en vele anderen tegemoet! Er was een enorme, REUS-ACHT-IGE das in het territorium en alle Clans verloren vele moedige krijgskatten. Verminkt werden ze dood teruggevonden...' Swanwing zuchtte schor, maar sperde haar ogen toen wijd open. Er glom angst in haar ogen.
De witte slanke poes rolde haar staart uit en drukte het uiteinde zacht tegen het rossige kitten haar neus.[ De TigerClan had er weinig last van. Maar toen sloeg het noodlot toe! Bloodyfur's eigen kit, Flakekit, was ten prooi gevallen bij de das en werd levend maar vreselijk verminkt teruggevonden! Vanaf dat moment waakte de TigerClanDeputy dag en nacht over zijn camp, wachtend op de das. En op de derde nacht had hij prijs..  
Ze sperde haar ogen wijd open, hoopte dat het spanning zou brengen. 'Bloodyfur zag de das dronk bij de rivier. Hij was enorm. Zijn ogen leken van ver kraaloogjes, maar werkelijk waren ze even groot als grote, platte stenen. Zijn klauwen waren langer dan rietstengels, maar steviger dan steen. Net toen Bloodyfur besloot versterking te zoeken, viel de das hem aan!'  
Ze hijgde zwaar. 'Maar met veel moeite slaagde de depury de aanval van de das te ontwijken! Hij viel het beest meerdere malen aan, maar, wist dat hij dat niet volhield. Toen bedacht hij een list..'