Graycloud werd omver geblazen door een krachtige rukwind. Ze voelde even niets dan lucht onder haar poten en slaakte een ijzige gil. Ze keek omhoog en zag niets dan donkergrijze wolken. Ze wist niet eens of het eigenlijk wel dag of nacht was.. ''In sterrenclansnaam waarom ben ik zo'n muizenbrein dat ik niet gewoon naar het krijgershol ga!'' Dacht ze even verslagen. Toen hoorde ze plotseling een huiverige piep vanuit de kraamkamer. Het klonk als een angstige kitten, wachtend tot het deze vreselijke storm voorbij zou zijn. Ze snelde naar de kraamkamer en trapte daarbij op een takje. Toen hoorde ze een klein kittenstemmetje zeggen: ''Wie is daar?''. Graycloud stak haar kop in de kraamkamer en daarna meteen de rest van haar lichaam. Hier was het vele malen warmer dan buiten, wat eigenlijk niet zo gek was als je zag hoe erg het wel niet stormde. ''Ik ben het Graycloud.'' Zei ze geruststellend. Ze wist niet of deze kitten haar kende, maar ze zal vast wel begrijpen dat ze voor een Windclankrijger stond. ''Wat een vreselijke storm.'' Zei ze hardop.

''Waarom ben je hier?''. Vroeg Stalkkit, Waarna een lange stilte volgde. Buiten hoorde Graycloud de wind woelen en kreunen alsof het hen gewoon riep, alsof het hen wou grijpen en verder de storm in wou nemen om vervolgends nooit meer teruggezien te worden. Graycloud huiverde, plots drukte de kleine kitten zich tegen haar aan. Ze voelde zich plots zo moederlijk, zo knus met de kleine kitten. Graycloud liet het toe. Het voelde goed weer iemand naast haar te hebben. Ze heeft nooit echt vrienden gehad. Niet dat iedereen haar niet mocht maar ze viel niet op, ze was stil en wist nou eenmaal nooit wat te vertellen. Ze was niet van plan om andwoord te geven op de vraag die Stalkkit haar had gesteld, en gaf Stalkkit een lik over haar kopje. Graycloud aarzelde even maar vroeg toen:''Heb jij niemand om tegen aan te kruipen? Net als ik?''

De kitten keek haar met twinkelende oogjes aan. ''Eigenlijk niet nee...'' Zei ze zachtjes. Graycloud keek naar de kleine kitten, rillend van de kou. Zou ze het ook zo koud hebben gehad toen ze werd gevonden? Graycloud was bij de maanhoog-patrouille geweest, ze had de kitten zien rillen in de kou, piepend om haar moeder. Graycloud wist dat Stalkkit tegen haar op keek, En dat was voor haar een groot compliment. Toen keek de kleine kitten haar weer aan. ''Je weet mijn verhaal toch wel? Niemand is hier mijn familie..'' Het vuur wat in de ogen van de kleine kitten straalde, straalde moed uit. Maar ook verdriet. ''Ze heeft veel meegemaakt. Waarom zij? Waarom precies degene die een veel beter leven verdienden?''. De ogen van de kleine Stalkkit gloeiden opnieuw, Ze straalden datzelfde vuur uit als dernet, ''Maar toch heb ik het idee dat maar één kat me begrijpt: Jij''. Stalkkit drukte zich steviger tegen Graycloud aan toen een nieuwe golf ijskoud water over haar vacht sloeg. ''Ik heb een vriend.. Waarmee ik alles kan delen. Tegen wie ik me warm aan kan drukken op stormen zoals dit en wie altijd voor me klaarstaat, maar andersom zal het ook zo zijn.'' Graycloud zuchtte, Mischien werd ze over een tijdje wel mentor van deze kitten.. ''Graycloud, stop met dromen. Je word toch niet gekozen.'' Zei een klein stemmetje in haar hoofd. Dat stak Graycloud in haar hart. Ze zette het van zich af en keek naar Stalkkit. Ze wist dat ze het moest weten, en ze wist dat Stalkkit het kwijt wou. ''Hoe kwam je daar eigenlijk? In die vrieskou toen de maanhoog-patrouille jou vond?''. Graycloud voelde een ijzige rilling van koude toen een nieuwe ''watergolf'' meegenomen door de ruwe wind het hol binnendreef.

'De SterrenClan had me op basis van een verlicht pad voor de poten van de krijgers gebracht.'. Graycloud knipperde verwondert met haar ogen. Maar diep van binnen wist ze dat Stalkkit loog. 'Waarom ben je hier? Heb je nu kittens in je buik of zo?' Zei Stalkkit met een asuserend toontje in haar stem. Graycloud keek Stalkit met twinkelende ogen van plezier aan. Plots zei de kleine kitten: 'Over een anderhalve maan word ik leerling. Ik hoop dat ik jou dan als mentor krijg.' Graycloud keek de kitten verbaasd aan, tot er weer een koude rilling over haar heen sloeg door een mengeling van water en wind die tegen haar grijze vacht aan kletterde. 'Dat hoop ik ook.' Zei Graycloud. Ze voelde dat het mischien ook zou gebeuren, dat zei mentor werd van deze kitten. Ze zag in een flits hun leader op de high stone, Stalkkit en Graycloud eronder midden in een leerlingenceremonie. Had Stalkkit ook datzelfde gevoel?? Plots besefte Graycloud dat de regen en wind minderden, en nu de regen in plaats van het hol in de slaan, netjes op het braamstuikendak van de kraamkamer kletterde.

Graycloud schrok wakker uit haar 'droom' door Stalkkits kopje tegen haar schouder. De kittenvacht van Stalkkit voelde zacht en fijntjes aan tegen haar schouder. Plots hoorde Graycloud een brom. Stalkkit draaide zich snel om en Graycloud keek de moederpoes bijna recht aan toen ze in haar slaap bewoog, om zich vervolgends overeind te hijsen. 'Mrah.. Huh?' Miauwde ze opeens. Ze keek slaperig om zich heen, tot ze Graycloud in het oog kreeg en net zo kwaad keek alsof ze voor een kat stond die zojuist een kitten had vermoord. 'Wat heeft dit te betekenen?' Zei ze poes kwaad. Graycloud kon even niets zeggen. Ze zag hoe groot Stalkkit haar ogen stonden en merkte dat zei nu precies hetzelfde keek. ' Ehh..Ik kom Stalkkit even gezeldschap houden.' Zei ze snel. Ze besefte hoe stompzinnig dat wel niet had geklonken. Ze merkte hoe de moederpoes haar aankeek, hoe vijandig. 'Sjeetje, we zijn van de zelfde clan. Waar maar jij de druk over!!' Zei ze anders dan wat ze anders was, kwaad.

'Ik eis dat u naar uw eigen hol gaat,' Miauwde de moederpoes nors. 'Het is midden in de nacht!' Graycloud deinsde achteruit voor de strenge moederpoes. 'Wat nu?' Dacht ze bijna wanhopig. Ze liet Stalkkit dus echts niet alleen met dit stuk vossenstront. Plots zei een klein dapper stemmetje. 'En ik eis dat Graycloud gezellig hier blijft, ouwe haas,'. Het was het stemmetje van Stalkkit, die brutaal tegen de moederkat in ging. Graycloud voelde een golf van bewondering over zich heen slaan. Het boeide haar vrij weinig hoe brutaal ze op dit moment was. Dit stuk vossenstront verdiende niet veel respect, Toch?. Graycloud ging tegenover de moederpoes staan, die Stalkkit inmiddels met brandend vuur in de ogen aankeek. 'Luister, Deze kitten is mischien een beetje brutaal, Maar heb je haar ooit gesteund? Heeft ooit iemand haar gesteund? heeft zich ooit iemand tegen haar aangedrukt in de kou van een storm? Toen ik hier aankwam was ze alleen, en lag ze bibberend op een zelfgemaakt mosbedje. Ik steunde haar en hield haar warm, dus laat me blijven. Al is het maar voor één nachtje.' Dit was mischien het dapperste wat Graycloud ooit had gezegd in haar onzekere leventje. En die moederpoes moest het maar accepteren, vond ze.

Tot Grayclouds verbazing droop de moederkat af. 'Juist, en nu snap je het ineens.' Dacht Graycloud nijdig. De ogen van de moederkat volgden nog even de kleine kitten Stalkkit. Twinkelende ogen vol haat.

Het was wat later in de avond, nog midden in de brullende storm en de stomende regen. De moederpoes was intussen al in een diepe slaap gevallen en de maanhoog-patrouille was al teruggekeerd. Plots murmelde Stalkkit: 'Bedankt... Ik had niet verwacht.. tja..' Gouden twinkelende kittenoogjes richtten zich op haar. 'Ik vind dat al onze Clanleden moeten weten dat jij geen dromerige zwakkeling bent, maar een dappere, slimme krijger.' Een paar ijsblauwe ogen richtten zich op Stalkkit. 'Dankje..'. Zei ze met een kleine twinkeling in haar ogen. Zoiets aardigs had niemand ooit tegen haar gezegd, of iniedergeval niemand die het écht meende. Ze droomde dan mischien wel dag-in dag-uit, maar mischien had de kleine kitten wel gelijk. Zo dapper was ze toch ook niet? 'Ach muizenbrein! Als zelfs een kitten het ziet moet het toch zo zijn!' Zei een klein stemmetje. Maar Stalkkit was ook niet zomaar een kitten. Ze was dapper en slim, ze zou een prima krijger worden. Ze keek Stalkkit weer aan. 'Maar jij bent nog dapperder en slimmer.' Zei ze. De storm brulde door en onmogelijke dromen vulde Graycloud haar hoofd. Zei als leader en Stalkkit als Deputy, of samen aan het jagen op de onvoorzichtige konijnen op de hooglanden. Een grote vergadering bij vierboom of zei aan zei vechtend in een gevecht op leven en dood. Graycloud zag Stalkkit al voor zich als Warrior. Een grote sterke poes, met een glanzend rode vacht vol vertrouwen en dapperheid. Was het haar echt nog nooit opgevallen dat zei en Stalkkit zoveel gemeen hadden?

Sorry voor de slechte post. Ik heb geen inspi'' :/