Mirrorbreak snoof de vroege ochtendlucht op. Het was een goed moment om een wandeling te maken. Ze trippelde het camp uit. Een paar voslengtes naast haar zag ze een eekhoorn. Het beestje zag er goed gevuld uit. Uit instinkt zakte ze door haar poten. Nog maar een stapje en ze zou het diertje in haar klauwen kunnen fijnknijpen. De eekhoorn spitste zijn oren, hij had haar gehoord en met een snelvaart rende hij hopeloos weg. Mirrorbreak zetten zich schrap voor een achtervolging. Haar achterpoten begonnen zich steeds sneller voor te bewegen. Ze zocht naar het goede moment om te springen, met een goede aanval had ze het beestje en groef ze hem op. Haar grijze voorpoten waren bruin van het natte zand. Snel likte ze het schoon.
Mirrorbreak liep verder richting de Fourtrees. Een bekende lucht doorging zich door haar neus. Even moest ze nadenken, maar snel wist ze wat het zou kunnen zijn. 'Firestar?' zei ze voorzichtig. Zonder er bij na te denken liep ze naar de open plek. Wachtend tot er een andere kat zou reageren.

Firestar was even uit de dagelijkse drukte van het kamp ontsnapt. Nu hij leader was geworden had hij geen enkel momentje rust en hij wou er eventjes tussenuit knijpen. Hij hief zijn kop toen een sneufje muis zijn neusgaten binnendrong. Hij keek naar links waar het diertje een paar voslengtes van hem af op een besje zat te knabbelen. Firestar zakte in jachthouding en besloop het nietsvermoedende beestje. Voor het beestje hem ook maar had opgemerkt had hij deze met een snelle beet gedood en begraven onder een hoop bladeren. Hij voelde een plotselinge drang om naar vierboom te gaan. Waarom? Geen idee.. Maar zijn poten brachten hem al instictief naar deze heilige ontmoetingsplek. Hij liep de open plek op en rekte zijn stijve gewrichten uit. Hij keek naar de boom waar hij en Mirrorbreak in vast hadden gezeten toen de honden hen aan hadden gevallen en een siddering van angst ging over zijn ruggenwervel. De boom was voor de helft ontworteld en leunde slapjes tegen een andere boom aan. Wat honden toch kunnen aanrichten.. Firestar keek omhoog naar de blauwe hemel en merkte een grote grijze wolk in de verte op. Het zou niet lang duren voor de eerste herfststorm door het woud zal waaien. Plots hoorde hij een stem vanuit de bosrand. 'Firestar?' En liep een grijze poes de open plek op. Hij herkende haar meteen. 'Mirrorbreak? Jou heb ik niet meer gezien sinds die stinkhonden ons de boom in joegen!' Hij probeerde het optimistisch te laten klinken, maar herkende een spoortje van angst in zijn eigen stem.