De blauw-ogige poes trippelde door het stugge gras dat de veengrond bedekte rondom het moeras. De muffe geur van het territorium was half weggeblazen en dit deel had plaatsgemaakt voor de kruidige geur van gevallen bladeren. De vrouwelijke deputy had haar kop geheven en haar neus een stuk boven haar schouderbladen, waardoor alle geuren goed door haar reukorgaan konden worden opgenomen. Prooischaarste was zoals altijd in dit seizoen een tamelijk aandacht opeisend probleem. Gelukkig was ShadowClan vol goede warriors en was jagen dus geen probleem. Er waren op het moment namelijk flink wat andere zaken die aandacht nodig hadden. Het gevechtsklaar houden van de krijgers, bijvoorbeeld. Bubblefang was altijd al een redelijk dominante kat geweest. Ze vond het altijd zeer prettig, meer dan de meesten, als haar clan nieuw territorium in hun bezit kreeg. Voor haar waren grensgevechten eigenlijk als een soort grote wedstrijd touwtrekken. Darkstar had haar ingelicht over een paar van de plannen die ze met de andere Clans had. Bubblefang vond deze motieven zeker de moeite waard en had besloten dat zij desnoods zelf de training van warriors en apprentices zou helpen door hen te testen. De gespierde poes had echter wel het gevoel dat haar leader meer ideeën had dan ze wilde laten weten. Maar, vroeg of later zou ze het vast wel vertellen. Er was dan ook geen reden om haastig te zijn.
Bubblefang zakte plots door haar poten terwijl ze haar bek opende om de geur beter op te vangen. Het aroma van gevogelte hing overduidelijk in de lucht. Ze wist de locatie van het beeste te ontdekken en sloop naderbij. Een gaai zat een eikel uit de grond te wrikken. Met een serieuze blik op haar gezicht kwam de poes steeds dichterbij het diertje, erop lettend dat ze uit de wind zou blijven zodat het haar niet kon ruiken. Ze had geluk, de herfstwind was sowieso al vol met geuren van verterende bladeren. De deputy nam een flinke sprong en liet haar poten neerkomen op de vogel, die na een snelle haal van haar poot het leven liet. Ze pakte het diertje op en stond recht op. Ze rook de geur van een van haar Clangenoten. Wie was nog meer in dit gedeelte van het bos?

Garlicpaw proefde de lucht terwijl hij langzaam zijn kaken opende. De sterke geur van vogel priktein de frisse lucht; de apprentice bemerkte een klein spoortje bloed. 'Goed zo,' instrueerde zijn vader, Ravencry. 'Regelmatig de lucht proeven is meer dan nodig.'
De jonge kater slaakte een diepe zucht. Zijn vader bemoedigde hem zodanig veel, dat Garlic het soms vervelend begon te vinden.
Wil niemand dan weten watikvind? dacht hij, maar zijn gedachten werden onderbroken door Ravencry die zijn kop ophief. De zwarte glanzende kater zwaaide geconcentreerd met zijn staart. Garlicpaw slaakte een zucht van verlichting toen de geur van Bubblefang in zijn bek drong. Zijn vader glimlachte.
'Goededag, Bubblefang,'sprak Ravencry duidelijk en boog beleefd zijn kop. 'Mooie vangst! Daar zal de Clan zijn buik mee vullen!' Er sprankelde enthousiasme in Garlicpaws ogen.
Wat deed zijn deputy hier, in het diepste deel van het bos?

Ravencry is NPC

De poes voelde hoe de warmte van het lijk langzaam het vlees verliet en haar tanden opwarmde. Zo was de natuur. Een organisme zou zijn warmte en leven moeten opgeven om een groter wezen te verwarmen en voeden. De veren waren al in de rui, wat ze merkte aan de dikke donsveren die onder de slagpennen aan het groeien waren. Nu zouden ze echter niet meer groeien, dankzij haar. Een klein glimlachje verscheen op haar gezicht, wat snel weer verdween toen ze verrast werd van haar rechterkant door de clankatten die ze al eerder had geroken. Apart, ze had eerst gedacht dat ze van links zouden komen. Waarschijnlijk was haar neus in de war gebracht door de veren. Ze zag hoe de warrior Ravencry en zijn zoontje Garlicpaw het zompige deel van het moeras opstapten. Ze knikte kort naar hen als begroeting. 'Goededag, Bubblefang,'sprak de grotere kater duidelijk en boog beleefd zijn kop. 'Mooie vangst! Daar zal de Clan zijn buik mee vullen!' Bubblefang knikte instemmend en legde de vogel neer op haar poten. Toen keek ze haar Clangenoten weer aan. 'Ook goed dat jullie op patrouille zijn. De Clan heeft inderdaad voedsel nodig, gelukkig is deze leaffall niet zo slecht als de vorige' toen wendde ze haar blik op Garlicpaw. Hm, het zag er naar uit dat hij al flink gegroeid was sinds afgelopen moon. Hij had voor zover zij zich kon herinneren geen mentor. Het zou binnenkort tijd worden om hem eentje te geven. Tenminste, als ze gelijk had. Ze wendde zich tot de leerling. 'Zeg, Garlicpaw, hoe vordert jouw training eigenlijk? Heb je nou al een nieuwe mentor of nog niet?

Toen Bubblefang zich omdraaide naar de leerling, wiebelde Garlicpaw met zijn oren. Hij voelde een verraste golf van verrassing in zijn borst toen zijn deputy tegen hem mauwde: 'Zeg Garlicpaw, hoe vordert jouw training eigenlijk? Heb je nou een nieuwe mentor of niet?'
Garlic's vader naast hem hief verrast zijn kop op, maar toen het cyperse kortharige katertje opmerkte dat hij geen aanstalten maakte om zijn deputy aan te spreken, deed hij moedig een stapje naar voren. 'Nee, ik heb nog geen mentor, na het incident met Leopardpool...' mauwde hij vriendelijk; zijn stem bleef vlak klinken, ook toen hij de naam van zijn gestorven mentor noemde. Alleen kwam er een steek van verdriet in zijn ijsblauwe blik.
Moeizaam slikte hij om zijn droge keel vochtig te maken. Ravencry gaf zijn zzon een troostende tik met zijn staart, en stapte naarvoren, met zijn borst vooruit van fierheid. 'Anders gezien, Garlicpaw doet het uitstekend in de training,' vervolgde de ravenzwarte kater zonder een spoor van verdriet. 'Zijn jachttechnieken zijn perfect, zijn aanvallen fantastisch, want hij weet zijn tegenstander altijd te vloeren. Hij zal een groots krijger worden.' Garlicpaw keek zijn vader verbaasd aan, maar die legde met een zwiep van zijn staart zijn zoon het zwijgen op. De warme, groene blik van zijn vader stelde de apprentice gerust; ook al had hij niet al te snel lof verwacht van Ravencry.

Ooc- verzin zelf maar wat er met Leopardpool is gebeurt xD