Toutch the stars(Dood Swanwing, open voor Wc)

Onderwerp: Toutch the stars(Dood Swanwing, open voor Wc) ma nov 10, 2014 9:52 am

Het was koud om Swanwing. In de verte hoorde ze wereld kwetteren, maar ze zag alleen maar licht. Toen de witte, oude poes haar ogen opende, merkte ze op dat her maanhoog was. Rondom haar ritselde lang, dik, sappig gras, en wat verderop stonden twee bomen... Ze was in haar eigen territorium. Swanwing bewonderde hoe het gras fonkelde, tot het geruisl van poten haar deed opkijken. Wat verderop stond een prachtige kater, die de elder ergens van kende...
De knappe kater rimpelde zijn gezicht zijn gezicht vriendelijk. "Vandaag is het jouw beurt," sprak hij plechtig.

"Wat.." fluisterde Swanwing in de war toen ze ontwaakte. Het was middernacht, net als in haar droom, alleen klopte er iets niet. Haar hoofd was zwaar, ze kon zich nauwelijks bewegen en elke woord dat ze sprak ging moeizaam. In Swanwing's amberen dovende ogen fonkelde een kreunende flits. Ze was aan het... sterven.
Swanwing voelde verdriet en pijn opwellen. De witte poes had dit zoveel mogelijk proberen uitstellen-maar op een dag zou het gebeuren, dacht ze vredig.
En die tijd was nu gekomen, dacht ze verdrietig, maar ook helder en vredig.
Ze wou nog afscheid nemen van haar dierbare vrienden, zoals Stalkkit, en haar leider, Cloudstar. Maar evengoed alle Windclanners, bedacht Swanwing.

Open voor iedereen! Stalkkit in het bijzonder

Graycloud trippelde het kamp in, alweer eens zonder prooi. Ach jagen zou ze nooit leren. Ze trippelde richting de Warrior- Den om zich lekker op te rollen in haar zachte mosnest. Ze liep langs de Elders- Den en een plotselinge lucht van Ouderdom en Dood vulde haar neus. 'Swanwing??' Graycloud keek geschokt om zich heen om te kijken of niemand anders het had opgemerkt maar zag dat zei de enige was op de open plek. Ze snelde de Elder- Den in en trof daar Swanwing aan, te zwak om haar hoofd nog te heffen of zich nog te verroeren. 'Swanwing..' Stamelde ze. Ze liep naar de zwakke poes toe en zag tot haar grote schrik dat de lichtjes in haar ogen die voorheen zo levendig fonkelden nu verdwenen waren, en doffe ogen haar laatste momenten nog meekregen. 'Ga je?..' Graycloud kon de woorden niet uitspreken. Een brok in haar keel en een golf van verdriet lieten haar stoppen met spreken en ze drukte zachtjes haar neus tegen Swanwing haar oor. 'Moge de Starclan je vergezellen.' Zei ze droef. Graycloud was mischien niet erg goede vrienden geweest met de witte poes, maar ze had altijd al tegen haar opgekeken. Graycloud besefte dat Swanwing en Stalkkit ook goede vrienden waren geweest. Graycloud was ook goede vrienden met deze jonge afstanderlijke kitten. Ze herrinerde zich die ene stormachtige nacht toen ze de kitten warm had gehouden en daarmee een moederkat behoorlijk pissig maakte.

Met doffige ogen keek Swanwing een grijze, mooie poes aan. Met fronsend gezicht probeerde de witte stervende poes de kat voorhaar te herinneren, en plots schoot het haar tebinnen.. Graycloud! Swanwing had al veel van de poes gehoord, van haar slechte jachtinstinct en haar weinige prooi die ze meebracht naar het kamp, maar ze zag aan de blik van Graycloud dat zij een hart had.
"Graycloud," fluisterde Swanwing schor. Elk woord dat ze sprak, werd er uitgeperst. "Ik had al zolang gehoopt dat het niet zo komen. Maar nu is het er; de Starclan komt mij halen. Ik had gehoopt jou, op een dag met kittens zien te komen, jou met een prooi zien thuiskomen..." Toen ze de laatste woorden uitsprak, kreeg ze een schor, plagend lachje op haar lippen. Haar maag verkrampte bij de gedachte dat ze dat nooit zou zien.

Andere Windclankat mag invallen! Graycloud mag natuurlijk ook voort RPG'en Wink

Cloudstar schrok wakker. Het was midden in de nacht. Ze voelde dat er iets niet klopte, er was iets mis, ze kon alleen niet plaatsen wat. Vlug stond ze op. Als ze wakker was, moest er altijd een goede reden zijn om wakker te worden. Eenmaal buiten haar den keek ze het kamp rond. Alles was stil en lag er vredig bij, maar haar gevoel bleef aanhouden. Hoe vredig het kamp er ook bij lag, haar onrustige gevoel ging niet weg. Net toen ze het kamp rond had gekeken zag ze een wat oudere warrior de elders den inglippen. Ze rook dat het Graycloud was. Wat deed de poes bij Swanwing. Bij die naam liep ze razendsnel naar de elders den toe, achter Graycloud aan. Zodra ze het hol binnenkwam zag ze daar Swanwing liggen. Ze keek dof uit haar ogen en zag er slecht uit. ''Oh nee...'' Kwam er fluisterend uit. 'Ga je?..' Hoorde ze Graycloud zeggen, maar ze maakte haar zin niet af. Dat was ook niet nodig. 'Moge de Starclan je vergezellen.' Zei ze er alleen nog achteraan. Als versteend bleef Cloudstar in de den ingang staan. Ze wilde niet dat Swanwing zou gaan. Ze kon goede raad geven, zoals iedere elder. Eerst wist Cloudstar niet wat ze moest zeggen of moest doen. Maar ze besefte dat ze niks meer voor de elder kon doen. Ze moest het laten gaan, ze was in de handen van de Starclan nu. "Graycloud," Hoorde ze nog maar net door de fluisterende, schorre stem waarmee Swanwing sprak. "Ik had al zolang gehoopt dat het niet zo komen. Maar nu is het er; de Starclan komt mij halen. Ik had gehoopt jou, op een dag met kittens zien te komen, jou met een prooi zien thuiskomen..." Swanwing liet een plagend lachje zien, maar Cloudstar zelf kon niet meelachen. Ze besefte dat ze zich nog steeds in de den ingang bevond. Ze liep naar de warrior en elder toe. Het was een vreselijk besef dat Swanwing nog niet wilde gaan, maar haar tijd moest komen, dat had de Starclan besloten. ''Swanwing...'' Het laatste deel fluisterde de clan leader haast. ''Je hebt ons zo goed geholpen, ons goed gediend. Ik hoopte dat je langer bleef dan vandaag.'' Kwam eruit. Het leek ineens alsof ze alles aan de kat wilde vertellen, maar ze wist niet precies wat en in welke volgorde. Het was er ook te laat voor. ''Moge de Starclan je vergezellen tijdens je reis.'' Zei ze weer half fluisterend. Ze kon Swanwing niet meer toe wensen dan dat ze al deed.

Swanwing knipperde en keek Cloudstar aan. Eerst had ze zich aan de kampingang bevonden, nu was ze naast Graycloud komen staan. "Swanwing..." De witte poes hoorde vaag dat haar leaders stem in fluisterend klonk. "je hebt ons zo goed geholpen, zo goed gediend. Ik hoopte dat je langer bleef dan vandaag." Cloudstar blik leek alsof ze iets wou vertellen, maar het was allemaal heel wazig, ondervond Swanwing. De stervende voelde haar zicht vervagen, heel langzaam maar zeker.
De lof van haar leader deed haar diep vanbinnen gloeien, niet alleen van geluk maar ook van pijn. Ze wou helemaal geen afscheid nemen van deze katten; ze waren haar vrienden, haast haar familie, en ook al wachtte die allemaal op de Starclan, deze WindClan wou Swanwing niet verlaten.'Cloudstar," murmelde Swanwing met een stem waarbij haar stem pijn deed. Elk woord sneed in haar keel, het schuurde verschrikkelijk, maar Swanwing beet door. "Onze jonge, fiere leadster.Je moet je clan leiden, Cloudstar. Maak ons groot, dat is mijn laatste wens. Alsje-blief-t..." Ze voelde steeds meer moeite om te praten, want een rollende woordenvloed wou uit haar mond rollen, maar werd verbroken door een schurend hoest. Ze keek Cloudstar dankbaar aan, met ogen die vredig waren om te sterven.

.'Cloudstar," Murmelde de kat. Cloudstar wilde liever niet zien hoe de elder alles uit haar mond probeerde te persen. "Onze jonge, fiere leadster.Je moet je clan leiden, Cloudstar. Maak ons groot, dat is mijn laatste wens. Alsje-blief-t..." Zei Swanwing met moeite. ''Jouw wens is voor mij een bevel, Swanwing.'' Zei ze eerbiedig. Ze wilde de wens waarmaken. Er zijn voor haar clan. De clan beschermen. Ze keek naar Swanwing, die begon te hoesten. Vervolgens keek de elder haar dankbaar aan. Ze zag er vredig uit, ondanks dat ze dood ging. Cloudstar kwam dichterbij om met haar neus die van Swanwing aan te raken. Vervolgens zette ze weer een stap achteruit. Cloudstar wist dat Swanwing nu zou gaan jagen met de Starclan, en dat ze haar moesten laten gaan. Zo ging het leven nu eenmaal.

kort en flut sorry :/

De witte elder voelde een golf van zwaarte over haar heen spoelen. 'Het is gekomen, dacht Swanwing haastig.Ik moet ze alles vertellen, over mijn dode vrienden, over de bloederige dood van mijn partner, over mijn doodgeboren kit en de eerbied die ik heb voor Cloudstar. Maar alsnel bedacht de stervende dat dat niet kon. Ze moest iets zeggen voordat ze ging, dat moest gewoon...
'Vaarwel...,' fluisterde Swanwing schor.
Ze slaakte een lange, diepe zucht, en tegelijk vielen haar ogen dicht. Een hevige siddering trok door haar lijf en even later lag haar witte lichaam stil. Ze was dood.
Swanwing is go.

Tegelijk daalde een prachtig witte zwaan neer in het midden van het kamp. Haar sierlijke, lange hals was wonderbaarlijk, maar er klopte iets niet aan deze zwaan. Ze had reusachtige...vleugels.
Tot de verbazing, leek de Zwaan te glimlachen. Daarna flapperde ze hevig met haar ledematen en steeg op. Een regen van zwanenveren dwarrelde op de grond en de schim van een gestalte dat voor de maan vloog, was duidelijk zichtbaar.

PROFIEL RPG SHEET

» Preystealer ? [ open voor tc]
» Never give up [open voor tc ]
» The first Ceremonie. {Open voor Tc}
» Last time (Open voor WC)
» I have a problem.... (Open voor Thunderclan)

Toutch the stars(Dood Swanwing, open voor Wc)

Toutch the stars(Dood Swanwing, open voor Wc)

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen