De siamese kater trippelde door zijn territorium. Watervine was niet al te lang geleden warrior geworden, hij was dan ook wel redelijk jong. Jong en niet al te groot. Zijn spieren waren nog niet perfect getraind, en ondanks dat zijn nagels flink scherp waren, stonden ze niet bekend als perfect. Gelukkig had hij nog andere kwaliteiten. Zijn goede geheugen en strategie planning, bijvoorbeeld. Het kwam er op neer dat hij een gemiddelde tot goede warrior was. En hij had geen enkele reden om dit te veranderen. Hij hield van zijn Clan en familie, ook al was deze familie niet zijn echte. Eigenlijk wist hij niet eens wie zijn familie was. Eigenlijk maakte het hem ook niet zoveel uit.

Watervine zakte door zijn poten en keek met zijn lichtblauwe ogen door de bruin-gele stengels van de verdorde heidebladeren heen. Zijn neus prikte even toen de geur van een fazant tot hem doordrong. Zo zacht mogelijk schoven zijn donkere nagels uit hun hulzen terwijl hij dichterbij het glanzende diertje sloop wat zich achter een struikje verstopt had. Een, twee... Drie! W.V. zette zich met zijn achterpoten van de grond af en hield zijn poten uitgestrekt tijdens zijn landing om de fazant van ontsnappingskansen te ontdoen. Helaas, maar wel voorspelbaar, mislukte dit compleet en had het dier hem al zien aankomen. Gelukkig had de jonge kater dit al zien aankomen door zijn eerdere falen, en zette onmiddelijk de achtervolging in. Met nog een kleine sprong had hij de vogel gevangen. Watervine pakte het lichaam op en hief zijn kop. Hij had het idee dat hij de geur van een andere kat rook, door de wind meegebracht. Maar van waar?

+Cloudstar

Cloudstar liep tussen het hoge gras door. De laatste tijd ging ze vaak jagen of een stukje wandelen. Meestal om haar hoofd leeg te maken, andere keren om juist na te denken. Al maakte ze zich vaak te veel zorgen om haar verleden. Het was een hele tijd geleden. Het was zeker niet egoïstisch bedoeld. Het had zeker met de clan te maken. Door haar verleden had de clan kans om in gevaar te komen. Al moest ze op haar clan vertrouwen. Ze waren sterk, en ze zouden zichzelf niet zomaar uit de weg laten ruimen. Dat wist ze zeker. Dat zei ze elke keer weer als ze hier liep. Ze probeerde zichzelf altijd moed in te spreken, maar ze deed het zo vaak. Bijna iedere dag, alsof ze zichzelf niet geloofde.

Cloudstar zat voor de zoveelste keer diep in gedachte. Ze keek op toen ze ergens een geur rook. Eerst wilde ze op de kat afdonderen maar dat zou niet goed overkomen. Alsof ze niet kalm was. Maar dat was ze juist wel, ze was alleen alert. De manier om de kat eerst te benaderen speelde al niet meer in haar hoofd aangezien ze rook dat het een van haar eigen clan was. Ze rook duidelijk de geur van de windclan. Ze trippelde richting de kater. Watervine, heette hij als ze het goed had. Ze had hem nog niet zo lang geleden benoemd tot warrior. Hij was nog niet zo sterk en gespierd als de andere, al wat oudere warriors, maar dat kwam zeker nog wel. Al snel kwam de kater in zicht. Ze zag dat hij een fazant in zijn bek had. ''Hallo Watervine. Hoe verloopt je jacht?'' Vroeg ze vriendelijk aan de kater. Ze had best zin in een gesprek op zijn tijd. Het was altijd goed om te weten hoe het er voor stond met de andere clanleden.