'Darkstar doet gewoon raar,' herhaalde Wolstar. Plots sperde ze haar ogen open en ze zwiepte met haar staart. 'Wees op je hoede!' mauwde ze vastberaden. Brookpaw keek om zich heen of hij kon zien waardoor Wolfstar zo waakzaam was. Brookpaw's neus was niet zo goed, en hij kon ook niets verdachts reuken. De nacht was nog steeds donker en stil, maar langzaamaan werd het weer lichter. Brookpaw zuchtte, 'Ik moet er maar eens vandoor,' mauwde hij, straks zouden ze ongerust worden in het kamp. Hoewel, nu hij erover nadacht, niemand zou hem missen. Niemand die het erg zou vinden als hij niet meer terug kwam.